*** (с подстрочн.)

Традыцыйна-зімовы снег
Неба нарэшце
даруе
пакровам
Проста даруе за ўсё
І кожнаму
Ці ты трапіў, ці не трапіў
Пад СНЕЖАСЦЬ Нябёсаў
Адліковы мерыдыян -
усё той жа белаю дарогаю
УСІМ

21.12.2014

Традиционно-зимний снег
Небо наконец
прощает
покровом
Просто прощает за всё
И каждому
Попал ли ты, или не попал
Под СНЕЖЕСТЬ Небес
Нулевой меридиан -
всё той же белой дорогой
ВСЕМ

***

Там сонца ўзыходзіла,
дзе таямнічы дзень і
бессаромніца-ноч
плылі на чаўне
на пагібель сваю
і на шчасце Сонцу
Плылі наўздагад
А вецер-у ветразі...
І нехта з людзей ужо
маліўся аб светлым ранку,
у той час,
калі ноч распраналася зорным дажджом

***

Крэсівам крэслю,
Знакамі адзначаю
Дзень свой і ноч сваю,
Бездань і вышыню...
Твар вось-вось перакрэсліцца
Ўсмешкаю Гуімплена
Арыентуюся толькі па позірках,
жэстах і галасах...
Так і жыву:
Мармурам памяці - камяню
Крэсівам сэрца  - уваскрашаю
дзень свой і ноч сваю,
бездань і вышыню.

Сабе на кожны будзённы дзень ( с подстрочником)

Калі-небудзь не будзе творчага беспарадку
ў пакоі -
будзе ідэальны парадак і я - гарызанталлю ў гэтым парадку,

Калі-небудзь не будзе штодзённага звяртання ўвагі на пыл
ці бруд -
будзе ідэальная чысціня: што цела, што вопраткі, што ўсяго вакол мяне:
тлен - не бруд

Калі-небудзь не будзе не хапаць грошай -
яны застануцца тут і ўсё роўна - для іншых.

Калі- небудзь не трэба будзе працаваць на ўзбагачэнне ўсіх,
акрамя сябе,
 бо застанецца адно маліцца з нябёс за тых, каго сапраўды любіш.

Калі-небудзь кветкі будуць з сапраўдным пачуццём, а не ў падарунак
пры гэтым дапускаю розныя пачуцці ў розных людзей


Себе на каждый будний день

Когда-нибудь не будет творческого беспорядка в комнате
будет идеальный порядок и я - горизонталью в этом порядке

Когда-нибудь не будет каждодневного обращения внимания на
пыль или грязь -
будет идеальная чистота: что тела, что одежды, что всего вокруг меня:
тлен - не грязь

Когда-нибудь не будет не хватать денег
Они останутся здесь и всё равно - для других

Когда-нибудь не нужно будет работать на обогащение всех,
кроме себя,
поскольку останется единственное - молиться с небес за тех, кого
действительно любишь,

Когда-нибудь цветы будут с настоящими чувствами, а не в подарок
Допускаю разные чувства у разных людей...

Недастатковасць сэрца (с подстрочником)

Напісалі - сардэчная недастатковасць
Напісалі - спынілася сэрца
Што на самой справе -
Ужо ніколі не скажуць
Тыя, каму напісалі.
Ці то атрута,
Ці то не надта хуткая дапамога,
Ці, наадварот, надта хуткая,
Ці то недахоп сэрца акаляючых
Ці то суперкрэатыў сістэмы
Балюча перарастаюць у нашу
Сардэчную недастатковасць


Написали - сердечная недостаточность
Написали - остановка сердца
Что на самом деле -
Уже никогда не скажут
Те, кому написали.
Или отравление,
Или не очень скорая помощь,
Или, наоборот, очень скорая,
Или нехватка сердца окружающих
Или суперкреатив системы
С болью перерастают в нашу
Сердечную недостаточность...

Калі я адкіну апошнюю маску (с подстрочником)

Калі я адкіну апошнюю маску,
На свет белы выйду такая сапраўдная,
Калі распрану тыя строі, якія зусім недарэчы,
Істоту маю запалоніць
Такое сапраўднае Сонца,
І вочы напэўна адрозняць
Сапраўдную іншапрастору
Душа ўзнясецца у момант
Да неба - такога сапраўднага...
Абдыме мяне аберуч
Сапраўдная Зямля

Когда я отброшу последнюю маску
На свет белый выйду такая настоящая
Когда я сниму все одежды, которые совершенно ни к чему
Мою сущность заполнит
такое настоящее Солнце
И глаза наверняка отличат
Настоящее инопространство
Душа вознесется в момент
К небу - такому настоящему
Обнимет меня руками
Настоящая Земля.

Як вышэйшае наканаванне (с подстрочником)

Як вышэйшае наканаванне
Як стыхія неўтаймаваная
Як другое цела астральнае
Для цябе я скрозь анамальная
Не маё - экзерсісы займальныя
Я - тваё раззбраенне татальнае
Без мяне ўвесь твой свет - постнатальны
Так, няздатная да падробнага
Ад бярэмя імя несвабодная
І табе не магу не быць роднаю
Акалічнасцей збег? Прызначэнне?
На Вялікдзень маё нараджэнне...
Натаваць... наталіць няўтольнае...
Прагну Шляху, шляхоў... і толькі..
Быць Наталляю Лёс няўмольны
Лёс Наталля я - і не нявольна.

Наталля Лёс (2000)

Как высшее предназначение
Как стихия
Как второе астральное тело
Для тебя я аномальна
Не моё - занимательные экзерсисы
Я - твоё тотальное разоружение
Без меня весь твой мир - постнатальный
Так, неспособная к фальши
Несвободная от бремени имени
Не могу и тебе не быть родной
Случайность или нет
Моё рождение на Пасху
Записывать... утолять жажду...
Жажду Пути, путей... и только...
Быть Наталляю Лёс (судьба, Рок) неумолимый
Лёс Наталля я - и не невольно.