***

Там сонца ўзыходзіла,
дзе таямнічы дзень і
бессаромніца-ноч
плылі на чаўне
на пагібель сваю
і на шчасце Сонцу
Плылі наўздагад
А вецер-у ветразі...
І нехта з людзей ужо
маліўся аб светлым ранку,
у той час,
калі ноч распраналася зорным дажджом

***

Крэсівам крэслю,
Знакамі адзначаю
Дзень свой і ноч сваю,
Бездань і вышыню...
Твар вось-вось перакрэсліцца
Ўсмешкаю Гуімплена
Арыентуюся толькі па позірках,
жэстах і галасах...
Так і жыву:
Мармурам памяці - камяню
Крэсівам сэрца  - уваскрашаю
дзень свой і ноч сваю,
бездань і вышыню.