Адзіноцтва (пераклад з Іосіфа Бродскага)

Калі бракуе раўназмесціва
Тваёй свядомасці прысталай
Калі прыступкі гэтай лесвіцы
Гайдае пад табой, бы палубу
Калі плюе на чалавецтва
Тваё начное адзіноцтва

Ты можаш разважаць пра вечнасць
І сумнявацца нават у цноце
Ідэй, гіпотэз, успрыняцця
Любога твора нават ў скрусе
Таксама і ў самім зачацці
Мадонай сына Іісуса

Ды ўсё ж лепш пакланяцца данасці
З глыбокімі яе магіламі
Якія ўжо затым, з-за даўнасці,
Уявяцца такімі мілымі
Так, усё ж лепш пакланяцца данасці
З кароткімі яе дарогамі
Якія ўжо затым, да дзіўнасці
Уявяцца табе шырокімі
Уявяцца такімі пыльнымі
Бы вытканымі кампрамісамі
Уявяцца тваімі крыламі
Уявяцца тваімі блізкімі.

Так, усё ж лепш пакланяцца данасці
З яе законамі дарэчнымі
Якія ўсе затым да крайнасці
Паслужаць для цябе парэнчамі
(Хоць і не асабліва чыстымі)
Дзе раўнавага будзе месціцца
Тваіх такіх кульгавых ісцін
На гэтай вышчарбленай лесвіцы.