воскресенье, 20 июля 2014 г.
пятница, 18 июля 2014 г.
Мировая живопись может пополниться новыми шедеврами
В залах музеев, где не разрешено фотографировать, или кому-то дорого оплачивать отдельно фотографирование, нужно разрешить рисовать:) с натуры:) Будет масса новых шедевров мировой живописи:) Писала об этом 2 года тому назад во Францию в ICOM... - не знаю, дошло ли как-то?:)
Я имела в виду рисовать свои впечатления от картин, а не делать копии этих картин
Я имела в виду рисовать свои впечатления от картин, а не делать копии этих картин
среда, 17 октября 2012 г.
Пераклад апавядання Рыгора Мурашкі "Начны стрэл у лесе"
Rygor Muraszka
Strzał nocny w lesie
Ciemno i cicho... Cicho i ciemno...
Noc. Las.
Sosny sędziwe cicho w ciemności stoją i szemrą. Myślą na serjo, rozmyślnie,-w brzody sędziwe ich oczy pogląd.
Czy myślą? Sypiają?
Sypiają, być może, nie myślą, sen widzą, nie słyszą, nie znają - nie wiedzą, że...
Szare i chłodne, w sędziwość ubrane, cicho w ciemności stoją.
Stoją, nie widzą, także nie słyszą, jak cicho powolnie złodziej by wąż ten, podpełzł, potrafił do środku ich- Przypełzł, przytulił się do niej, najstarszej - owca ze lzami dniami, a w nocy wilcze wężem.
Możeście spali biez słychu w objęciach ze mrozem, gdy ktoś do środku ich przypełzł.
Jaka potrzeba mu jest tu? W nocy co może potrzebnym być pośród ich?
Nie słyszeli, sen widzieli najpiękniejszy, sercem dalecy stąd.
By ż słyszeli, sna nie było b, ani spali b - by słyszeli...
Ciemno b cicho... Cicho i ciemno.
Noc. Las...
- Jaką ma on tu potrzebę?
By słyszeli, to nie spali b, nie widzieli nic we snach swych.
Ze skrzypcami b sosny rosły.
Noc nawet została b wzruszoną. Las by zaszemrał. Mróz by i miłość wówczas zapomniał.
Ni ciemno, ni cicho - ni cicho, ni ciemno by było. Jak złodziej by wąż ten nie przypełzł i ciałem wężowym oślizłym rozpacznym do czystego ciała sośnicy najstarszej ciałem by swym nie preślizgnął.
....
Ciemno i cicho... Cicho i ciemno. Lecz...
Kto tam ma śmiałość w ciche a ciemne ze ścieżki wązkiej wśród lasu w nocy pójść krokiem hucznym pod skrzypce mrozowe?
Kto tak odważnie biez myśli - przy ziemi, i biez bojązi żadnej zestąpa?
Późno po radzie w ręku z gazetą mroźnymi skrzypcami on nie przyśpiesza się-
W myślach pod rymy skrzypców mrozowych - wierność akordom experience - na ziemi. żadnych odrostków, żadnej bojązi - prosty, roskoszny - a prosto zestąpa-
O, mrozie, mrozie! Biez krzywdy akordom jesteś ty zdrajcem. Po co lulacie muzyką rymów, wówczas gdy idzie powolnie-powolnie.
Po co? To niech by oglądał, dale zobaczył, coś by wyróźniał, że...
Ciemno i cicho...cicho i ciemno...
...że w sosnach do ciała czystego najstarszej wężową oślizłą rospaczną przlepił się ktoś... Być może b wyróźnił, być może - zapytał, być może wtenczas by o coś pomyślił...
Biez krzywdy, wy, skrzypce, akordom wy - zdrajce.
Przyjemnie wam, pewnie, strummienić rymicznie, mrozu muzyką.
Skrzypce mrozowe, rymy biez krzywdy! Z muzyki skrzypców nie słyszycie pewnie, jak cicho, powolnie wąż lub wężowa od sosny odślizgnął.
Miałem się powstać...
- Hah -hy-hy-hy!
Nad to - przenikłym ze smutkiem zgnębionym wśród drzew wieczystych przepłył.
Na ścieżce wklęczył - zrobił odrezek sprawę nie swoją.
Dość wam sielkoryć!
Odskoczył od sosny, i zniknął ten drugi po nocy - owca ze lzami - dniami, a w nocy - wilcze - wężem.
Miłczą biez krzywdy skrzypce mrozowe, miłczy muzyka z rymami ich.
Cisza została. Cicho i ciemno. Sosny sędziwe tylko wśród nocy ciemnej powstają-
Czujcie - nie śpicie, nie widźcie snów pięknych w objęciach mrozowych.
Noc by wzruszoną! Las niech zaszemra!Mróz by w kochaniu z godzinę zapomniał!
Lecz śpią, nie słyszą, stoją, nie widzą, nie znają , nie wiedzą...
Zmiłkły biez krzywdy skrzypce mrozowe, zmiłkła rymowa muzyka ich...
Cicho i ciemno, wciąż ciemno i cicho.
Аллюзии с поэмой А.Блока "Двенадцать"!!!!
Strzał nocny w lesie
Ciemno i cicho... Cicho i ciemno...
Noc. Las.
Sosny sędziwe cicho w ciemności stoją i szemrą. Myślą na serjo, rozmyślnie,-w brzody sędziwe ich oczy pogląd.
Czy myślą? Sypiają?
Sypiają, być może, nie myślą, sen widzą, nie słyszą, nie znają - nie wiedzą, że...
Szare i chłodne, w sędziwość ubrane, cicho w ciemności stoją.
Stoją, nie widzą, także nie słyszą, jak cicho powolnie złodziej by wąż ten, podpełzł, potrafił do środku ich- Przypełzł, przytulił się do niej, najstarszej - owca ze lzami dniami, a w nocy wilcze wężem.
Możeście spali biez słychu w objęciach ze mrozem, gdy ktoś do środku ich przypełzł.
Jaka potrzeba mu jest tu? W nocy co może potrzebnym być pośród ich?
Nie słyszeli, sen widzieli najpiękniejszy, sercem dalecy stąd.
By ż słyszeli, sna nie było b, ani spali b - by słyszeli...
Ciemno b cicho... Cicho i ciemno.
Noc. Las...
- Jaką ma on tu potrzebę?
By słyszeli, to nie spali b, nie widzieli nic we snach swych.
Ze skrzypcami b sosny rosły.
Noc nawet została b wzruszoną. Las by zaszemrał. Mróz by i miłość wówczas zapomniał.
Ni ciemno, ni cicho - ni cicho, ni ciemno by było. Jak złodziej by wąż ten nie przypełzł i ciałem wężowym oślizłym rozpacznym do czystego ciała sośnicy najstarszej ciałem by swym nie preślizgnął.
....
Ciemno i cicho... Cicho i ciemno. Lecz...
Kto tam ma śmiałość w ciche a ciemne ze ścieżki wązkiej wśród lasu w nocy pójść krokiem hucznym pod skrzypce mrozowe?
Kto tak odważnie biez myśli - przy ziemi, i biez bojązi żadnej zestąpa?
Późno po radzie w ręku z gazetą mroźnymi skrzypcami on nie przyśpiesza się-
W myślach pod rymy skrzypców mrozowych - wierność akordom experience - na ziemi. żadnych odrostków, żadnej bojązi - prosty, roskoszny - a prosto zestąpa-
O, mrozie, mrozie! Biez krzywdy akordom jesteś ty zdrajcem. Po co lulacie muzyką rymów, wówczas gdy idzie powolnie-powolnie.
Po co? To niech by oglądał, dale zobaczył, coś by wyróźniał, że...
Ciemno i cicho...cicho i ciemno...
...że w sosnach do ciała czystego najstarszej wężową oślizłą rospaczną przlepił się ktoś... Być może b wyróźnił, być może - zapytał, być może wtenczas by o coś pomyślił...
Biez krzywdy, wy, skrzypce, akordom wy - zdrajce.
Przyjemnie wam, pewnie, strummienić rymicznie, mrozu muzyką.
Skrzypce mrozowe, rymy biez krzywdy! Z muzyki skrzypców nie słyszycie pewnie, jak cicho, powolnie wąż lub wężowa od sosny odślizgnął.
Miałem się powstać...
- Hah -hy-hy-hy!
Nad to - przenikłym ze smutkiem zgnębionym wśród drzew wieczystych przepłył.
Na ścieżce wklęczył - zrobił odrezek sprawę nie swoją.
Dość wam sielkoryć!
Odskoczył od sosny, i zniknął ten drugi po nocy - owca ze lzami - dniami, a w nocy - wilcze - wężem.
Miłczą biez krzywdy skrzypce mrozowe, miłczy muzyka z rymami ich.
Cisza została. Cicho i ciemno. Sosny sędziwe tylko wśród nocy ciemnej powstają-
Czujcie - nie śpicie, nie widźcie snów pięknych w objęciach mrozowych.
Noc by wzruszoną! Las niech zaszemra!Mróz by w kochaniu z godzinę zapomniał!
Lecz śpią, nie słyszą, stoją, nie widzą, nie znają , nie wiedzą...
Zmiłkły biez krzywdy skrzypce mrozowe, zmiłkła rymowa muzyka ich...
Cicho i ciemno, wciąż ciemno i cicho.
Аллюзии с поэмой А.Блока "Двенадцать"!!!!
среда, 15 августа 2012 г.
Перевод стих. Марины Цветаевой от Наталли Лёс "двух станаў не ваяр"
Пераклад з Марыны Цвятаевай
"Двух станаў не ваяр, а толькі госць выпадкам..."
Двух станаў не ваяр, а толькі госць выпадкам,
і госць - што ў глотцы костка,
госць - бы ў падэшву вострым...
Была мне галава прызначана - па ёй нападкам
З двух малатоў: адных - карысць, а іншых - злосць.
Вы з гэтай галавы - да творцавага цуда
Пакутлівасць маю бяссонную дадай,
Вы з гэтай галавы патрабавалі: Бруду!
Адказам здіўлены ўпартым: Галавы пазбаў!
Вы з гэтай галавы, зраўнанай быццам грады
гор, упісанай у вышынным чарцяжы,
Вы з гэтай галавы патрабавалі: Рады!
Адказам здзіўлены (бязмоўным): Пад нажы!
Вы з гэтай галавы, настроенай, як ліра:
На найвышэйшы лад, лірычны: На, спявай
на два лады: Ці Дамалад, ці Днепралад, на выбар
Адказам здзіўлены бязглуздым: Ліры лад!
І з гэтай галавы, лба - шэрага граніту
Патрабавалі: Нас-любі, тых - зненавідзь,
Ці ж ёй не ўсё адно, з якога боку быць забітай,
З якога профілю душы - глушыцца кімсь...
Бывае час такі, калі галоў - не наць бы
Ды слова карыстаць, як кармавы бурак,
Шчырэй бы з галавой Арфеевай - менады
Ірадыяда з Іаана галавой у руках!
Ты цар: жыві сам-насам, ды ў цароў наложніцай
Хвіліна. Бог - адзін. Той, бездані змагар.
Двух станаў не ваяр: суддзя - сутво - заложнік
Двух процівуваяр. Дух -процівузмагар.
"Двух станаў не ваяр, а толькі госць выпадкам..."
Двух станаў не ваяр, а толькі госць выпадкам,
і госць - што ў глотцы костка,
госць - бы ў падэшву вострым...
Была мне галава прызначана - па ёй нападкам
З двух малатоў: адных - карысць, а іншых - злосць.
Вы з гэтай галавы - да творцавага цуда
Пакутлівасць маю бяссонную дадай,
Вы з гэтай галавы патрабавалі: Бруду!
Адказам здіўлены ўпартым: Галавы пазбаў!
Вы з гэтай галавы, зраўнанай быццам грады
гор, упісанай у вышынным чарцяжы,
Вы з гэтай галавы патрабавалі: Рады!
Адказам здзіўлены (бязмоўным): Пад нажы!
Вы з гэтай галавы, настроенай, як ліра:
На найвышэйшы лад, лірычны: На, спявай
на два лады: Ці Дамалад, ці Днепралад, на выбар
Адказам здзіўлены бязглуздым: Ліры лад!
І з гэтай галавы, лба - шэрага граніту
Патрабавалі: Нас-любі, тых - зненавідзь,
Ці ж ёй не ўсё адно, з якога боку быць забітай,
З якога профілю душы - глушыцца кімсь...
Бывае час такі, калі галоў - не наць бы
Ды слова карыстаць, як кармавы бурак,
Шчырэй бы з галавой Арфеевай - менады
Ірадыяда з Іаана галавой у руках!
Ты цар: жыві сам-насам, ды ў цароў наложніцай
Хвіліна. Бог - адзін. Той, бездані змагар.
Двух станаў не ваяр: суддзя - сутво - заложнік
Двух процівуваяр. Дух -процівузмагар.
Перевод стихотворения М.Богдановича от Наталли Лёс
Пераклад верша М.Багдановіча "Разрытая магіла" (Пераклад Наталлі Лёс)
Gorze rozrzucone
Pada deszcz, leje się, siatką
Wiatrem zło do chaty wlata,
Ponad polem jenk się splata,
W okna huczy, bije w dach -
Serce strach odczuje wtenczas,
I przebudzi się w nim wtenczas,
I przebudzie w ruchu wtenczas
Wszystko, co w nim zmarło w snach.
Wspomnij serce, co lubiło
Wspomnij młodość, młode siły
Wszystko, znikło co i spłyło,
Wszystko przetrwaj nad sto lat...
Widzę: sercem jestem żywy
życie mego nie skrzyszyło
Gorzem rozrzuconym z siłą
Leci do mnie smutno wiatr.
Gorze rozrzucone
Pada deszcz, leje się, siatką
Wiatrem zło do chaty wlata,
Ponad polem jenk się splata,
W okna huczy, bije w dach -
Serce strach odczuje wtenczas,
I przebudzi się w nim wtenczas,
I przebudzie w ruchu wtenczas
Wszystko, co w nim zmarło w snach.
Wspomnij serce, co lubiło
Wspomnij młodość, młode siły
Wszystko, znikło co i spłyło,
Wszystko przetrwaj nad sto lat...
Widzę: sercem jestem żywy
życie mego nie skrzyszyło
Gorzem rozrzuconym z siłą
Leci do mnie smutno wiatr.
среда, 11 июля 2012 г.
Маме
Маме
Калі Табе балюча - мне баліць,
А як лягчэй - і мне лягчэй жывецца,
І чую я здалёк, як б'ецца сэрца,
І гэта сілы надае мне жыць
Калі Табе балюча - мне баліць,
А як лягчэй - і мне лягчэй жывецца,
І чую я здалёк, як б'ецца сэрца,
І гэта сілы надае мне жыць
четверг, 5 июля 2012 г.
Пераклад з Барыса Пастэрнака "Гамлет"
ГАМЛЕТ
Гул заціх. Я выйшаў на падмосткі,
Прыхіліўся да дзвярнога вушака
І лаўлю ў далёкім рэху лёсу,
Што рыхтуе нам жыцця рака.
На мяне накіравана цемра ночы
Тысяччу бінокляў ў небясі...
Калі можаш толькі, Ава Ойча!
Гэту чашу міма пранясі.
Я люблю тваёй задумы быць падданым
І іграць я згодны гэту ролю,
Але зараз тут ідзе другая драма,
І на гэты раз мне не іграць дазволь...
Не прадуманы ў цябе парадак дзеяў,
Усім нам суджана к свайму канцу прыйсці...
Я адзін, бы ў час улады фарысеяў,
А жыццё пражыць — не поле перайсці.