Сабе

 Маўклівыя сябры - як я сама

А нехта гаваркі, а нехта на жыццё хварэе

Я ўсё жыццё жыву, як Беларусь

І сцяг ўва мне і чырванее, і бялее

Свабодным быць нам на зямлі лягчэй

Бо розум наш нам сілы дадае

Мы пераможам слекату яшчэ

Яшчэ не год, бо зверху вам відней

Вы, продкі, продкі, вы даеце нам

Усім жывым: не дам, не дам памерці,

Тваё - табе, і застаецца нам

Жыць і любіць, і не спыніцца сэрцу

І працаваць, да поту працаваць

пісаць, тварыць, нам продкамі даецца

Тваё - Табе, і застаецца нам

Жыць і любіць, і не спыніцца сэрцу