Не нада больш перакладаць
Нам хватіт перакладаў
Не трэба піць, не трэба спаць
Бо трэба - то вам нада
Як толькі вы, не толькі мы,
То ўсё адразу добра
А што, свае ва ўсіх дамы,
Жывецца ўсім тут добра
Як сам сабе ты гаспадар,
То можа самы лепшы дар?
Мне так пашэнціла, што я
Нязломная - нязломная сям'я.
Даруй цяпер, Мая Краіна,
Што не Цябе мне давялося
Назваць "неапалімая купіна"...
Даруй мне, бо Цябе я бачу
Нібы праклятай, як сябе
На гэты момант не магу іначай
Даруй, што не магу зрабіць
Нічога, каб не знік увогуле Народ...
Хаця б што Мову не забыць!
Я веру, што ўсё як мае быць - часова
Купінай вольнай я Цябе убачу
Дай Бог уцелясніцца маім словам
Маўклівыя сябры - як я сама
А нехта гаваркі, а нехта на жыццё хварэе
Я ўсё жыццё жыву, як Беларусь
І сцяг ўва мне і чырванее, і бялее
Свабодным быць нам на зямлі лягчэй
Бо розум наш нам сілы дадае
Мы пераможам слекату яшчэ
Яшчэ не год, бо зверху вам відней
Вы, продкі, продкі, вы даеце нам
Усім жывым: не дам, не дам памерці,
Тваё - табе, і застаецца нам
Жыць і любіць, і не спыніцца сэрцу
І працаваць, да поту працаваць
пісаць, тварыць, нам продкамі даецца
Тваё - Табе, і застаецца нам
Жыць і любіць, і не спыніцца сэрцу
