З К. Бальмонта Праўда (пераклад) Прысвячэнне Максіму Багдановічу

А праўда пайшла па нябёсах
З галубінай кнігі


Крыўда з Праўдаю сышліся
Крыўда ў спрэчцы ўзяла верх
Праўда сонцам апынулась
У свеце запаліла свет.

Адышлася да нябёсаў
Крыўду кінула зямлі
Свеціць лугу, пералессю
Паўстае жыццё ў імгле

З той пары да дзён бягучых
Толькі праўдай і жывая
Паміж кветак, траў цвітучых
Сум жыцця плакун-трава.

З той пары на сінім моры
Там, дзе вал непераможны
Усё чакае з агнём божым
Страцім-птушка там, дзе горы.

І калі яна прасцягне
Крылы моцны да святла
Сонца ўстане, мора ўстане:
Праўда, праўда ў свет прыйшла.

Таксама прысвячаю М.Багдановічу -перакладчыку