Нататка з падарожжа да Дня народзінаў бабулі

Калі я ішла па вуліцы Баравой Санкт-Пецярбурга на наступную раніцу пасля ночы Свята Божага Раства, узгадваючы маю бабулю Любоў, над горадам, дзе напэўна некалі бывалі ўсе мае продкі, з'явілася сонца, якое нібы пафарбавалася чырванню, і такім ужо святлом асвятляла маю дарогу дадому...
Над скрыжаваннем пунсавела сонца
І адыходзіў дзень, бялюткае стварэнне...
Гэта радкі з майго ж верша, напісанага на пачатку 90-х канца мінулага  тысячагоддзя.
Наталля Лёс