Пераклад з Марыны Цвятаевай
"Двух станаў не ваяр, а толькі госць выпадкам..."
Двух станаў не ваяр, а толькі госць выпадкам,
і госць - што ў глотцы костка,
госць - бы ў падэшву вострым...
Была мне галава прызначана - па ёй нападкам
З двух малатоў: адных - карысць, а іншых - злосць.
Вы з гэтай галавы - да творцавага цуда
Пакутлівасць маю бяссонную дадай,
Вы з гэтай галавы патрабавалі: Бруду!
Адказам здіўлены ўпартым: Галавы пазбаў!
Вы з гэтай галавы, зраўнанай быццам грады
гор, упісанай у вышынным чарцяжы,
Вы з гэтай галавы патрабавалі: Рады!
Адказам здзіўлены (бязмоўным): Пад нажы!
Вы з гэтай галавы, настроенай, як ліра:
На найвышэйшы лад, лірычны: На, спявай
на два лады: Ці Дамалад, ці Днепралад, на выбар
Адказам здзіўлены бязглуздым: Ліры лад!
І з гэтай галавы, лба - шэрага граніту
Патрабавалі: Нас-любі, тых - зненавідзь,
Ці ж ёй не ўсё адно, з якога боку быць забітай,
З якога профілю душы - глушыцца кімсь...
Бывае час такі, калі галоў - не наць бы
Ды слова карыстаць, як кармавы бурак,
Шчырэй бы з галавой Арфеевай - менады
Ірадыяда з Іаана галавой у руках!
Ты цар: жыві сам-насам, ды ў цароў наложніцай
Хвіліна. Бог - адзін. Той, бездані змагар.
Двух станаў не ваяр: суддзя - сутво - заложнік
Двух процівуваяр. Дух -процівузмагар.
среда, 15 августа 2012 г.
Перевод стихотворения М.Богдановича от Наталли Лёс
Пераклад верша М.Багдановіча "Разрытая магіла" (Пераклад Наталлі Лёс)
Gorze rozrzucone
Pada deszcz, leje się, siatką
Wiatrem zło do chaty wlata,
Ponad polem jenk się splata,
W okna huczy, bije w dach -
Serce strach odczuje wtenczas,
I przebudzi się w nim wtenczas,
I przebudzie w ruchu wtenczas
Wszystko, co w nim zmarło w snach.
Wspomnij serce, co lubiło
Wspomnij młodość, młode siły
Wszystko, znikło co i spłyło,
Wszystko przetrwaj nad sto lat...
Widzę: sercem jestem żywy
życie mego nie skrzyszyło
Gorzem rozrzuconym z siłą
Leci do mnie smutno wiatr.
Gorze rozrzucone
Pada deszcz, leje się, siatką
Wiatrem zło do chaty wlata,
Ponad polem jenk się splata,
W okna huczy, bije w dach -
Serce strach odczuje wtenczas,
I przebudzi się w nim wtenczas,
I przebudzie w ruchu wtenczas
Wszystko, co w nim zmarło w snach.
Wspomnij serce, co lubiło
Wspomnij młodość, młode siły
Wszystko, znikło co i spłyło,
Wszystko przetrwaj nad sto lat...
Widzę: sercem jestem żywy
życie mego nie skrzyszyło
Gorzem rozrzuconym z siłą
Leci do mnie smutno wiatr.